Poddębice
Powierzchnia: 540 ha
Opis
Historia miejscowości
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z X w. Prawdopodobnie archeologowie rozpoznali miejsce zamieszkania tzw. dzierżawców, czyli ludności wolnej, średniozamożnej, która na żyła z roli i polowań. Pierwsza wzmianka pojawia się w Księgach Sądowych Łęczyckich około 1388 r. Pierwszą parafię erygowano w 1443 r. Aż do XVIII w. miejscowość znajdowała się w rękach rodziny Grudzińskich, którzy wspierali miejscową ludność i dbali o rozwój Poddębic. Jednak wyraźny postęp widać dopiero w połowie XVIII w. kiedy właścicielem wsi zostali Sanguszkowie. W 1787 r. właścicielem został Ksawery Zakrzewski, utworzył on stawy rybne i rozbudował folwark. Jednak w 1789 r. podczas wizytacji z województwa łęczyckiego nazywano Poddębice wsią. Dopiero w 1822 r. Klemens Zakrzewski wystarał się o prawa miejskie. Poddębice przeżyły wtedy czas pomyślności, zwłaszcza, że właściciel sprowadził kolonistów-sukienników, założył manufakturę, a mieszczanom nadał pastwiska. Nadano tu prawo organizowania ośmiu jarmarków w roku i poniedziałkowych targów.
W czasie Powstania Styczniowego mieszkańcy sprzyjali powstańcom, wokół miasta odbyło się kilka starć, a w mieście znajdował się szpital polowy. W wyniku tych działań, władze carskie odebrały prawa miejskie w 1870 r.
Pożar w 1879 r. strawił zabudowę drewnianą, od tej pory zaczęto stawiać w mieście wyróżniające Poddębice domy z kamienia wapiennego wydobywanego w pobliżu.
Po I wojnie światowej miasteczko rozwijało się powoli, powstała 7-klasowa szkoła. Ludność trudniła się rzemiosłem, handlem i rolnictwem. Połowa ludności to Żydzi. Poddębice znów stały się miastem w 1934 r.
7 września 1939 r. Niemcy weszli do Poddębic, poprzedziły to walki w Balinie, Szarowie i Niewieszu i masowe egzekucje ludności cywilnej.
Po wojnie w końcu powstały w Poddębicach szkoły średnie, biblioteka publiczna, nowe zakłady pracy, stadiony i kąpieliska oraz rozbudowano służbę zdrowia i wiele innych obiektów użyteczności publicznej.
Miejsca warte odwiedzenia
- Pałac w Poddębicach wybudowany został w latach 1610–1617. Inicjatorem budowy, a zarazem pierwszym właścicielem pałacu był ówczesny wojewoda rawski Zygmunt Grudziński. W XVIII wieku pałac przeszedł w ręce rodziny Sanguszków, która dokonała w nim w 1773 roku znaczących zmian. Między innymi zamurowali oni arkadową loggię, dobudowali szczyty budynku oraz przerobili poddasze na cele mieszkalne. Kolejni właściciele, rodzina Zakrzewskich, dobudowali do pałacu dodatkowe skrzydło oraz podwyższyli umiejscowioną przy pałacu wieżę. Po II wojnie światowej podjęte zostały działania konserwatorskie, które miały na celu przywrócić wygląd budynku z czasów jego pierwszych właścicieli. Pałac uważany jest za jeden z czołowych przedstawicieli świeckiej sztuki renesansowej w Polsce. Obecnie pałac jest siedzibą Izby Regionalnej. Można tutaj zobaczyć wystawy prezentujące wykopaliska archeologiczne oraz pamiątki po życiu mieszkańców Poddębic i okolic – dawne stroje, książki, broń czy monety.
- Kościół parafialny pw. św. Katarzyny został wybudowany na początku XVII wieku i prezentuje styl późnego renesansu. Wśród wyposażenia świątyni wyróżnia się bogato zdobiony ołtarz główny z XVIII wieku. Przy kościele znajduje się pochodząca z XVII wieku murowana dzwonnica.
- Kościół ewangelicki w Poddębicach został zbudowany w 1871 roku, przez rodzinę Zakrzewskich, właścicieli miejscowości. Była to odpowiedź na przyjazd do miasta w I poł. XIX wieku niemieckich sukienników, których było wtedy ok. 250. Od tego kościół nazywany jest przez mieszkańców także „kościołem niemieckim”. Obecnie ze względu na niewielką ilość wyznawców protestanckich w Poddębicach kościół ma pełnić inne dodatkowe funkcje, m.in. teatru.
Przez miasto przebiegają szlaki turystyczne, w tym niebieski szlak pieszy im. Marii Konopnickiej, czy niebieski szlak rowerowy „Do gorących źródeł”.
Charakterystyka zagospodarowania turystycznego
W Poddębicach znajduje się kilka punktów gastronomicznych. Baza noclegowa rozmieszczona jest w pobliżu miasta, wzdłuż drogi krajowej nr 72 i są to zazwyczaj zajazdy. W pobliżu Jeziorska znajdują się liczne gospodarstwa agroturystyczne.
Miłośnicy sportów, zwłaszcza piłki nożnej mogą skorzystać z usług boiska sportowego.
W pałacu działa Izba Regionalna, służąca także pomocą w temacie informacji turystycznej.
Inne
Więcej informacji o miejscowości i okolicach można znaleźć na stronach: