Zespół dworsko-parkowy w Zbylczycach

Klasycystyczny dwór w Zbylczycach powstał w 1850 r. Jest to budowla o dwóch kondygnacjach na planie wydłużonego prostokąta. Dwór otaczają pozostałości parku krajobrazowego z cennymi okazami drzew.

Opis

Dwór w Zbylczycach to budowla klasycystyczna, o skromnym detalu architekonicznym. Wzniesiony został na planie dwóch prostokątów. Najciekawszym elementem są dwa trójkątne szczyty, a także niewielki ryzalit. Budynek przykryty jest dachem wilopołaciowym pokrytym papą.

Dwór otoczony jest zabytkowym parkiem. W parku znaleźć można ciekawe okazy klonów i kasztanowców, a także pomniki przyrody – topole białe (5 drzew) oraz aleję grabową (ok. 400 drzew). Spacerując po parku można zobaczyć także porośnięty rzęsą uroczy staw.

Data lub czas powstania

1850 r. (XIX w.)

Materiał budowlany

Budynek murowany, otynkowany.

Historia

Dwór wzniesiony został przez Jana Huissona w 1850 r. Na skutek aktywnego udziału w powstaniu styczniowym, majątek został mu odebrany i od 1865 r. nowym właścicielem stał się Wyganowski, a następnie rodzina Orzechowskich. Ci ostatni gospodarowali w Zbylczycach do 1939 r. Po wybuchu II wojny światowej Niemcy przejęli majątek, a Orzechowski popełnił samobójstwo.

Do 1990 r. w dworze funkcjonowała szkoła podstawowa, obecnie obiekt pozostaje w administracji Skarbu Państwa i pełni funkcje mieszkalne.

Forma ochrony prawnej

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Zespół dworsko-parkowy w Zbylczycach, nr rej.: 414/156 z 1989-02-21

Położenie obiektu

Dwór znajduje się w centrum Zbylczyc, po zachodniej stronie drogi z Kotowic do Świnic Warckich.