Mury obronne w Piotrkowie Trybunalskim

Fragmenty średniowiecznego obwarowania centrum miasta. Oryginalnie liczyły sobie prawie 1100 m, miały 3 bramy i 12 baszt. Zachowały się trzy części murów, najokazalszy znajduje się przy klasztorze sióstr Dominikanek.

Opis

Piotrków jako jedno z pięciu miast regionu łódzkiego otoczony był w średniowieczu fortyfikacjami. Mury zamykały nieregularny wielobok z niewielkim rynkiem, z którego wybiegało osiem ulic. Niegdyś do miasta prowadziły 3 bramy: Krakowska, Wolborska i Sieradzka.

Budowę murów obronnych rozpoczęto za Kazimierza Wielkiego, a ukończono pod koniec XIV w. dzięki staraniom królowej Jadwigi. Do dziś zachowały się trzy fragmenty umocnień w fasadzie dawnego klasztoru ss. Dominikanek, przy kościele Jezuitów oraz przy plebani kościoła farnego św. Jakuba. 

Data lub czas powstania

XIV w.

Materiał budowlany

Obiekt murowany – cegła, kamień.

Forma ochrony prawnej

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Mury obronne w Piotrkowie Trybunalskim, nr rej.: 656 (II) z 1967-09-08
• Mury obronne w Piotrkowie Trybunalskim, nr rej.: 655 (I) z 1967-09-04
• Mury obronne w Piotrkowie Trybunalskim, nr rej.: 658 (III) z 1967-09-09

Położenie obiektu

Pozostałości średniowiecznych murów obronnych znajdują się przy ulicach:

• Garncarskiej,
• Niepodległości,
• pl. Kościuszki.

Znajdują się w dawnym centrum miasta w odległości ok. 800–950 m od dworca PKP i PKS, skąd należy kierować się na wschód.

Dostępność

Bez ograniczeń.