Kościół pw. Najświetszego Serca Jezusowego
Opis
Neogotycki kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego, budowany był w latach 1902–1913, wg projektu Feliksa Nowickiego. Składa się on z trzech naw. Charakteryzuje się strzelistą wieżą i sygnaturką. Został poważnie uszkodzony w czasie I wojny światowej, odbudowany w latach 1918–1920 z przekształceniem partii fasady wg projektu architekta Stefana Szyllera. Konsekrowany 21 stycznia 1913 r. przez bpa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego. Odnowiony w latach 1997–1998.
Data lub czas powstania
1902 r. (XX w.)
Kościół powstawał w latach 1902–1913.Materiał budowlany
Kościół murowany z cegły.Rodzaj zbiorów, ekspozycji
Ołtarz główny współczesny (z pocz. XX w.) z obrazem Pana Jezusa Miłosiernego z 1913 r. (fundacja ks. Jana Dratwińskiego), ołtarze boczne klasycystyczne z końca XVIII w. Organy piszczałkowe z XX w., 3 spiżowe dzwony, poświęcone w 1980 r. przez bpa Bohdana Bejze. Droga Krzyżowa współczesna, chrzcielnica z końca XVIII w. dwa barokowe konfesjonały, barokowy krzyż procesyjny. W bocznej kaplicy zabytkowy ołtarz z 1 poł. XVII w., odnowiony w latach 1997–1998.
Forma ochrony prawnej
Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:- Kościół pw. Najświetszego Serca Jezusowego, nr rej.: A/280 z 1981-09-26
Położenie obiektu
Obiekt położony jest na skrzyżowaniu dróg samochodowych 713 i 714 (pomiędzy Konstantynowem Łódzkim a Szadkiem) oraz blisko Łódzkiego Szlaku Konnego im. „Hubala” (Pętla wewnętrzna; odcinek 09 Przanowice - Tuszyn Młynek).
Kościół znajduje się na rondzie przy połączeniu dróg, widać go z daleka, górującego nad trasą.
Źródła, informacje w Internecie
www.archidiecezja.lodz.pl