Cmentarze, mauzolea, samotne mogiły na Ziemi Wieluńskiej

Tego typu obiekty na turystycznym szlaku potrafią wywołać refleksje i wzruszenia. Spośród cmentarzy i zabytkowych mogił na wyróżnienie zasługują cmentarz wojenny w Konopnicy oraz cmentarze w Wieluniu, Dzietrznikach i Pątnowie.

Opis

Tego typu obiekty na turystycznym szlaku potrafią wywołać refleksje i wzruszenia.

Spośród cmentarzy i zabytkowych mogił na wyróżnienie zasługują cmentarz wojenny w Konopnicy gdzie spoczywają polscy żołnierze z 72 pp walczący we wrześniu 1939 roku o utrzymanie przeprawy na Warcie oraz cmentarz miejski w Wieluniu gdzie znajduje się grób Joanny Żubrowej, odznaczonej krzyżem Virtuti Militari (uwiecznionej w powieści W. Gąsiorowskiego "Huragan"), a ponadto zbiorowa mogiła i pomnik poświęcony powstańcom śląskim zmarłym w mieście, kwatery żołnierzy polskich z września 1939 roku i radzieckich ze stycznia 1945 roku, mogiła ofiar bombardowania miasta 1 września 1939 roku, symboliczny pomnik poświęcony zbrodni katyńskiej.

Spośród innych miejsc pamięci godny wymienienia jest obelisk ustawiony na terenie dawnego cmentarza żydowskiego w Wieluniu, upamiętniający tę grupę mieszkańców miasta.

 

Cmentarz w Dzietrznikach, większość nagrobków powojenna, pozbawiona wartości zabytkowych. Najciekawszy na cmentarzu pomnik w zachodniej części wystawiony żołnierzom i ofiarom wojennym: powstania styczniowego, I i II wojny światowej; obok najstarszy nagrobek na cmentarzu należący do ks. Marcina Kaniewskiego, proboszcza Pątnowa i Dzietrznik, kanonika kaliskiego, zmarłego w 1874 r. (pomnik w formie stojącej z tablicą inskrypcyjną; dostawiona współczesna płyta pozioma);

Cmentarz w Pątnowie, większość nagrobków powojenna, pozbawiona wartości zabytkowych; w zachodniej części dwa nagrobki z początku XX w., należące do dawnych właścicieli ziemskich: Jana Sasa Kobylańskiego zmarłego w 1906 r. (nagrobek w formie stojącej, z polem inskrypcyjnym, zwieńczony żeliwną figurą Ukrzyżowanego Chrystusa, całość nawiązująca do sztuki neogotyckiej); Mieczysława i Władysława Krzyżanowskich zmarłych w 1911 i 1912 roku (nagrobek w formie stojącej, z polem inskrypcyjnym, całość nawiązująca do sztuki neogotyckiej, skromne ogrodzenie wokół pomnika) .