Bieszczadzki Park Narodowy

Ten górski park narodowy wraz z podobnymi jednostkami z Ukrainy i Słowacji tworzy Międzynarodowy Rezerwat Biosfery "Karpaty Wschodnie". Celem rezerwatu jest ochrona lasów bukowych.

Powierzchnia: 29 161 ha

Opis

Bieszczadzki Park Narodowy istnieje od 1973 r. i obecnie obejmuje powierzchnię ponad 29 tys. ha Bieszczad Zachodnich. Od 1992 r. tworzy międzynarodowy, polsko-ukraińsko-słowacki, Rezerwat Biosfery „Karpaty Wschodnie” wspólnie z parkami krajobrazowymi: Doliny Sanu, Ciśniańsko-Wetlińskim, Użańskim Parkiem Narodowym, Nadsiańskim Parkiem Krajobrazowym oraz PN „Połoniny”. Na szczególną ochronę na tych terenach zasługują naturalne lasu bukowe oraz łąki wysokogórskie.

Bieszczady powstały ok. 25 mln lat temu z osadów fliszowych pochodzących z istniejącego 100 mln lat temu oceanu. Skały te wypiętrzyły się na skutek fałdowań alpejskich.

Lasy porastają zdecydowaną większość terenów parku. Głównie są to lasy bukowe, w których pojawia się dodatkowo jodła i jawor. W niektórych rejonach można spotkać także świerk oraz olchę. Wyższe partie gór porośnięte są łąkami, na których pojawiają się charakterystyczne dla Karpat Wschodnich rośliny, takie jak pszeniec biały czy fiołek dacki.

Smerek (1222 mnpm) ma dwa wierzchołki. Oddzielone są trawiastym obniżeniem. Szczyt południowy (niższy) jest udostępniony turystycznie, żelazny krzyż upamiętnia śmierć turysty rażonego piorunem w 1978 r. Szczyt północny jest oddalony o kilkadziesiąt metrów.

Wirtualny spacer w 3D

Droga na Smerek z przełęczy Orłowicza

Smerek (1222 mnpm) ma dwa wierzchołki. Oddzielone są trawiastym obniżeniem. Szczyt południowy (niższy) jest udostępniony turystycznie, żelazny krzyż upamiętnia śmierć turysty rażonego piorunem w 1978 r. Szczyt północny jest oddalony o kilkadziesiąt metrów.

Park stanowi miejsce występowania wielu dużych drapieżników. Żyją tu niedźwiedzie brunatne, wilki oraz coraz rzadziej, będące symbolem parku rysie. Czasami można także spotkać samotnie wędrujące żbiki. Nad bieszczadzkimi lasami i łąkami królują drapieżne ptaki – orzeł przedni i orlik krzykliwy.

Turystów w Bieszczady przyciąga przede wszystkim krajobraz. Podczas wędrówek po bieszczadzkich połoninach można cieszyć się rozległymi widokami. Co więcej Bieszczady to jedne z łagodniejszych Polskich gór, dlatego nadają się na wycieczkę nawet dla mniej wprawionych wędrowców.  Dla odwiedzających przygotowane jest ok. 120 km szlaków, które dają możliwość zarówno krótkich, jak i wielodniowych wędrówek i odkrywania piękna regionu.

Odwiedzając Bieszczadzki PN warto skorzystać z możliwości wycieczek konnych. Na terenie parku wyznaczona jest sieć tras konnych o całkowitej długości 142 km. Ośrodek w Wołosatem oferuje przejażdżki na koniach huculskich – zarówno naukę dla osób mniej doświadczonych, jak i kilkudniowe rajdy dla turystów bardziej obeznanych z jeździectwem.