Kościół pw. Dobrego Pasterza w Istebnej
Opis
Kościół pw. Dobrego Pasterza jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która położona jest na terenie dekanatu Istebna należącego do diecezji bielsko-żywieckiej.
Skromny z zewnątrz XVIII-wieczny kościół zachwyca przede wszystkim swoim bogatym wnętrzem. Przepiękny ołtarz główny jest dziełem Ludwika Konarzewskiego seniora. Składa się on z kolumn dźwigających belkowanie, zwieńczonych aniołami adorującymi Matkę Boską Częstochowską, dwóch grup Apostołów oraz dekoracyjnych ram w postaci winnej latorośli. Jego centralny obraz przedstawiający Chrystusa Dobrego Pasterza na tle istebniańskiego pejzażu został namalowany przez Jana Wałacha. Ludwik Konarzewski senior jest także autorem balustrady pomiędzy prezbiterium a nawą główną z płaskorzeźbionymi motywami winnej latorośli i ptaków oraz ambony w kształcie łodzi płynącej po wzburzonych falach. Z tematem wody koresponduje także chrzcielnica w kształcie muszli unoszonej przez ryby. Nad chrzcielnicą, znowu na rzeźbiarsko wyobrażonych falach, ukazana jest scena chrztu Jezusa. W kościele znajduje się również rzeźba ukazująca Chrystusa, który uwolnioną ręką z krzyża obejmuje św. Franciszka, której autorem jest również Konarzewski. Ściany i sklepienie dobudowanego w 1929 r. prezbiterium zdobią polichromie wykonane przez Jana Wałacha i zrealizowane wspólnie z Konarzewskim. Na ścianach przy prezbiterium, po prawej stronie, ukazana jest scena Hołdu Chrystusowi Królowi, który oddają mu wierni z całego świata, natomiast po lewej podziwiać można malowidło przedstawiające Chrystusa wśród robotników. Na sklepieniach, kolejno od strony prezbiterium, przedstawione są postacie św. Marka ze św. Łukaszem i św. Mateusza ze św. Janem, sceny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Koronacja Marii Królowej Nieba i Ziemi. Następnym tematem jest Sąd Ostateczny – po prawej Zbawieni adorujący Chrystusa z krzyżem, po lewej Potępieni. Dawid z aniołem oraz św. Cecylia grająca na organach z aniołem. Wszystkie przęsła dzielą gurty z przedstawieniem aniołów w gestach adoracji. Na ścianie balkonu chóru muzycznego znajdują się dodatkowe sceny: na pierwszym planie Chrystus rozkazujący odpuszczenie grzechów i spowiedź górali, przekazanie kluczy św. Piotrowi, św. Piotr odbierający władzę pasterzowania oraz chrzest Polski za Mieszka I i Dąbrówki.
We wnętrzu kościoła znajdują się także godne uwagi dwa ołtarze boczne z obrazem Maksymiliana Kolbego autorstwa Jana Wałacha oraz rzeźbą św. Józefa wykonaną przez Ludwika Konarzewskiego juniora. Z prawej strony prezbiterium znajduje się kaplica boczna, zdobiona polichromią Ludwika Konarzewskiego juniora, przedstawiającą procesję Bożego Ciała.
Warto również zwrócić uwagę na XIX-wieczne obrazy Drogi Krzyżowej, figurę Serca Jezusowego, Matki Boskiej Niepokalanej oraz obrazy św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Jana Sarkandra (oba autorstwa Jana Wałacha).
Przed budynkiem znajduje się niewielki park z drzewami liczącymi sobie nawet do 300 lat. Jego część zajmuje założony w poł. XIX w. stary cmentarz istebniański.
Obok kościoła wznosi się zabytkowy budynek dawnej szkoły parafialnej z 1819 r., na którym umieszczona jest tablica upamiętniającą alpinistę Jerzego Kukuczkę, ufundowana przez jego przyjaciół.
Data lub czas powstania
XVIII w.
Kościół pw. Dobrego Pasterza został wzniesiony w latach 1792–1794, ale swój obecny kształt uzyskał w czasie rozbudowy przeprowadzonej w 1929 r.Materiał budowlany
Obiekt murowany.Historia
Początek istebniańskiej parafii datuje się na XVI w. Przez 200 lat Istebna podlegała pod parafię jabłonkowską. Dopiero w 1716 r. do Istebnej przybył misjonarz jezuita Leopold Tempes, który rozpoczął tutaj pracę duszpasterską. Początkowo odprawiał msze św. pod gołym niebem lub namiotem, a za ołtarz służył mu kamienny stół, położony na pniach, pomiędzy dwoma lipami pod Złotym Groniem w dworze Kohuty. W 1720 r. górale z Istebnej i Jaworzynki przy pomocy żołnierzy z Szańców Jabłonkowskich wybudowali swój własny drewniany kościółek, który służył im przez 74 lata. Z kościółka tego zachował się wykonany z drewna krzyż, który wisi obecnie w bocznym ołtarzu. Wg legendy wykonali go uczniowie Wita Stwosza. W miejscu drewnianej świątyni pod koniec XVIII w. wzniesiony został kościół murowany, który podziwiać można do dnia dzisiejszego. Uroczystość jego poświęcenia miała miejsce 24 sierpnia 1794 r. Po 130 latach, pod koniec lat 20. XX w., świątynia została rozbudowana o prezbiterium, dzięki czemu uzyskała dzisiejszy kształt.
Forma ochrony prawnej
Kościół pw. Dobrego Pasterza jest wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków pod nr rej. 149/60 z 27.02.1960 r. oraz A-314/78 z 11.05.1978 r.
Dostępność
Kościół pw. Dobrego Pasterza jest ogólnodostępny. Najlepiej jest go zwiedzać w godzinach porannych lub popołudniowych, przed lub po odprawianą tutaj codziennie mszą św. oraz w niedziele i święta.