Świetle

Opis

„Często też nad bagnami widywano ognie, które nazywano świetlami. Świetle pojawiały się i znikały bardzo szybko w różnych miejscach. Najgorzej było znaleźć się wieczorem lub nocą daleko od domu. Wtedy człowieka ogarniał strach, a świetle krążyły coraz bliżej i bliżej. Świetle zazwyczaj nie podchodziły do zabudowań, chociaż raz było inaczej.

Dwie dziewczyny, Sabina i Antonina, wracały późną nocą. Bardzo się bały, więc szły, trzymając się za ręce. Przez całą drogę odmawiały koronkę i oglądały się ze strachem za siebie. Gdy weszły do domu, odetchnęły z ulgą, a wtedy Antosia powiedzaiała „Teraz to mam cię gdzieś” . Spojrzała w okno i zobaczyła migające światło.”

Źródła, informacje w Internecie

„Parafia św. Mikołaja w Targoszycach” 2004 r. opracowała Teresa Kędzior