Rezerwat przyrody „Świdwie”
Opis
W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku nad jeziorem Świdwie pojawiła się grupa leśników z Poznania. W trakcie prac zauważyli wartość przyrodniczą terenów dzisiejszego rezerwatu Świdwie. Szczególną uwagę zwrócili na ptaki. Jeden z badaczy, Jerzy Noskiewicz powrócił wkrótce nad jezioro, skupił wokół siebie grono amatorów ornitologii. Koledzy nazwali go Szeryfem i tak już pozostało. Wkrótce powołano Szczecińskie Koło Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego.
W 1958 roku przygotowano i złożono pełny wniosek o powołanie rezerwatu przyrody. Już po pięciu latach w 1963 roku powołano rezerwat "Jezioro Świdwie", który miał powierzchnię 382 ha, a głównym celem była ochrona lęgowisk żurawi.
Badano szlaki wędrówek ptaków, co pozwoliło zakwalifikować ten teren jako ważny przystanek w ich corocznych podróżach. Dopiero w 1974roku uznano Stację Ornitologiczną Świdwie za jednostkę prawną, co oznaczało, że od tej pory będzie utrzymywana z budżetu państwa, a nie jak dotąd z prywatnych kieszeni.
W 1988 roku znacznie rozszerzono tereny objęte ochroną, bo aż do 891 ha. Dzięki temu łatwiej można zachować różnorodne środowiska.
Forma ochrony prawnej
Ochroną objęte są żurawie, wilgi, błotniaki stawowe i łąkowe, strumieniówki, derkacze, gęsi zbożowe, gęgawy i białoczelne, bataliony, chruściele i wiele innych.
Położenie obiektu
Rezerwat przyrody „Świdwie” leży na północnym zachodzie województwa zachodniopomorskiego w powiecie polickim, na południowym krańcu Puszczy Wkrzańskiej.