Kościół pw. Najświętszej Marii Panny in Summo

Ta późnogotycka świątynia rektorska stoi prawdopodobnie w miejscu kaplicy grodowej, wzniesionej około 965 roku przez Dobrawę, żonę Mieszka I. Budowa kościoła została zakończona w 1447 roku.

Opis

Kościół pw. Najświętszej Marii Panny in Summo powstał w latach 1431–1447. Na początku XIX wieku świątynia była w tak fatalnym stanie, że władze pruskie nakazały jego rozbiórkę. Zapobiegł jej gruntowny remont kościoła, przeprowadzony staraniem arcybiskupa Leona Przyłuskiego w latach 1859–1862.

Zachodni szczyt, zwieńczony sygnaturką, zdobią ostrołukowe blendy i zakończone kwiatonami sterczyny. Elewacje boczne są rozczłonkowane dekoracyjnymi lizenami, pomiędzy którymi znajdują się wysokie ostrołukowe okna.

W cokole obiektu widoczny jest głaz z charakterystycznymi rowkami. Według podania, rysy powstały od ostrzenia mieczy, co miało im nadawać nadprzyrodzoną moc. Wysoki dach przykryty jest dachówką gąsiorkową. Wejście do kościoła prowadzi od strony południowej przez ostrołukowy portal wykonany z profilowanych, glazurowanych cegieł. Podobny, zamurowany portal mieści się w elewacji północnej.

Polichromię wnętrza, projekty witraży oraz ołtarza wykonał w latach 1954–1956 Wacław Taranczewski.

Data lub czas powstania

1447 r. (XV w.)

Materiał budowlany

Obiekt murowany – cegła.

Forma ochrony prawnej

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Kościół sukursalny pw. Najświętszej Panny Marii, nr rej.: A-153 z 1930-02-14