Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki został wybudowany w 1910 roku. W 1919 roku przeszedł on w ręce polskie. Opera została wyróżniona w 1979 roku, jako pierwszy na świecie teatr muzyczny.

Opis

Fasadę budynku stanowi w rzeczywistości olbrzymi portyk postawiony zgodnie z regułami architektury klasycznej starożytnego Rzymu. Kilkadziesiąt monumentalnych stopni ograniczają po bokach rzeźby: po lewej kobiety na lwie, a po prawej mężczyzny z idącą przy nim panterą. Na szczycie stoi sześć olbrzymich jońskich kolumn, dźwigających trójkątny tympanon zwieńczony pegazem. Od wschodu mieści się pawilon dawnej restauracji, a od zachodu osobne wejście dla cesarza. Wewnątrz znajdują się wspaniale dekorowane halle, foyer i inne pomieszczenia. Na widowni mieszczącej około 1000 osób uwagę zwraca kryształowy żyrandol i bogate dekoracje ścian.

Data lub czas powstania

1910 r. (XX w.)

Historia

Teatr powstał według projektu Maxa Littmanna z monachijskiej pracowni Heilmann und Littman. Pierwsze przedstawienie odbyło się w 1910 roku . W 1919 teatr przeszedł w ręce polskie. W okresie międzywojennym miały tu miejsce światowa prapremiera „Legendy Bałtyku” Feliksa Nowowiejskiego, „Margiera” Konstantego Gorskiego i polska premiera „Harnasi” baletu Karola Szymanowskiego. Podczas walk w 1945 roku obiekt ten uniknął większych zniszczeń, pomimo że stanowił niemiecki punkt oporu. W 1949 patronem opery został Stanisław Moniuszko.

Forma ochrony prawnej

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, nr rej.: A-21 z 1966-04-16