Józef Bełza i jego związki z Ziemią Wieluńską
Opis
Józef Bełza urodził się w Masłowicach (18. IX. 1805 r.). Zasłużył się jako chemik w dziedzinie chemii rolnej i cukrownictwa. W latach 1836−1858 pracował jako profesor w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie, natomiast w latach 1840−1857 był współzałożycielem i profesorem warszawskiej Szkoły Farmaceutycznej. Podczas powstania listopadowego produkował saletrę w gwardii narodowej.
Pełnił wiele ważnych funkcji zasiadając w Radzie Lekarskiej oraz Radzie Przemysłowej w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. Był również komisarzem fabryk w Wydziale Przemysłów i Kunsztu Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Pracował w pismach Izyda, Piast i Bibliotece Warszawskiej. Publikował liczne prace m.in. „O wyrabianiu cukru z buraków”, „Zasady technologii chemicznej gospodarczej”, „Chemia policyjno-prawna”.
Ponadto był ojcem Stanisława Bełzy (pisarz, działacz kulturalny) i Władysława Bełzy (poeta).
Zmarł w Warszawie 24. XII. 1888 r.
Źródła, informacje w Internecie
- Ruszkowski A., Sieradz i okolice, Sieradz 2000;
- www.encyklopedia.pwn.pl;
- www.portalwiedzy.onet.pl;
- www.quomodo.org.pl.