Wodospad Wilczki

Woda, z potoku Wilczka, spada 22 metry w dół, tworząc wodospad Wilczki, jest drugim co do wielkości wodospadem w Sudetach. Potok dalej płynie wąskim wąwozem zwanym „Kanionem Amerykańskim”. Od 1958 roku wodospad i las objęty jest ochroną rezerwatową.

Opis

Wodospad Wilczki znajduje się na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się on na wysokości 570 m n.p.m. Rzeka Wilczka przebija się tu przez liczne skały tworząc piękną dolinę. W pewnym momencie wody potoku spadają 22 metry w dół tworząc drugi co do wysokości wodospad w polskich Sudetach. Szerokość wodospadu to 3 metry, przez co wydaje się wyższy. Dalej potok Wilczki płynie w głębokim na 15 metrów wąwozie "Kanion Amerykański", którego szerokość ma miejscami tylko 3 metry. Dolina Wilczki w raz z przylegającym lasem z cennym starodrzewiem objęta jest ochroną rezerwatową.

Pierwsze zapiski dotyczące wodospadu pochodzą z 1781 r. W XIX w. za sprawą Marianny Orańskiej nad wodospadem utworzono ogród romantyczny z fontanną. Utworzono także mostek nad progiem skalnym i zejście na dno wodospadu. Dziś po dawnym ogrodzie nie ma śladu, istnieje wyłącznie mostek i punkty widokowe. Do wodospadu prowadzi pieszy czerwony szlak turystyczny. 

Ciekawostki

Wodospad zwany jest także często Wodogrzmotami Żeromskiego.

W XIX w. wysokość wodospadu liczyła nawet 30 m., gdyż utworzono sztucznie usypany próg skalny. W 1997 r. w trakcie długotrwałych opadów i wezbrania wód potoku Wilczki zniszczeniu uległ to usypane rumowisko, dając naturalną wysokość 22 metrów. 

Forma ochrony prawnej

Wodospad Wilczki w raz z otaczającym lasem objęty jest ochroną rezerwatową. Rezerwat utworzono w 1958 r. Jego powierzchnia liczy 2,65 ha.