„Dwaj bracia″

Opis

Legenda mówi, że niegdyś bliźniacze zamki Mirów i Bobolice należały do dwóch braci: Mira i Bobola, od których pochodzą ich nazwy. Bracia żyli ze sobą w zgodzie, ufali sobie, wszystkim się dzielili, nawet łupami wojennymi. Pomiędzy swoimi zamkami wykuli tunel, gdzie lokowali skarby. Tunel w krótkim czasie zapełnił się olbrzymim bogactwem. Na straży postawili czarownicę, porażającą swymi czerwonymi oczami wszystkich, którzy odważyli się sięgnąć po skarby braci. Towarzyszył jej przerażający czarny pies. Mówiono o nim, że jest wysłannikiem Lucyfera.

Pewnego razu Bobol przywiózł z dalekiej wyprawy oprócz złota i łupów, piękną brankę. Obydwaj zakochali się w niej od pierwszego wejrzenia. Bracia dzieląc się wszystkim, podzielili się piękną kobietą. Postanowili rzucać losy o nią. Choć przypadła Bobolowi, jej serce należało do Mira. Branka została żoną pana Bobolic, wkrótce jednak zaczęła spotykać się potajemnie z ukochanym Mirem. Umawiali się na spotkania w tunelu pomiędzy zamkami, kiedy czarownica wylatywała na sabat. Podczas jednej z upojnych nocy kochankowie zbudzili diabelskiego psa. Jego ujadanie obudziło Bobola, który zaczął szukać żony. Odgłosy zaprowadziły go do tunelu, gdzie zobaczył Mira ze swoją żoną. Wtedy doszło do tragedii. Zdradzony mąż wbił w serce brata miecz, a żonę kazał żywcem zamurować w tunelu.

Dziś niewierna dama pojawia się w zamku pod postacią Białej Damy.