Zespół urbanistyczny Ostrowia Tumskiego i wysp: Piaskowej, Bielarskiej, Słodowej we Wrocławiu

Ostrów Tumski to najstarsza część Wrocławia, gdzie w X w. znajdował się już gród obronny. Od XIII w. Ostrów stał się siedzibą biskupstwa wrocławskiego. W skład wysp odrzańskich wchodzą wyspy Piasek, Tamka, Młyńska, Słodowa, Bielarska, Daliowa.

Data lub czas powstania

X w.

Historia

Ostrów Tumski we Wrocławiu to najstarsza część miasta. Już w XI w. istniał gród z kościołem w okolicy dzisiejszego kościoła pw. św. Marcina. Położenie na wyspach stanowiło idealną ochronę i łatwy dostęp do pożywienia. Już w XII w. gród ten liczył 1500 mieszkańców. Przełom XI i XII w. to także rozwój biskupstwa we Wrocławiu związana z budową katedry. W XII w. Bolesław Wysoki buduje na Ostrowie swoją siedzibę. Powstaje dom biskupi, pałac książęcy i dworska kaplica. XIII w. to kolejne rozbudowy grodu, powstaje zamek i mury. Po śmierci Henryka IV Probusa zamek stracił na znaczeniu, a kolejni władcy przenieśli się na lewy brzeg Odry. W 1315 r. władzę nad Ostrowem Tumskim przejęło biskupstwo i do dziś Ostrów Tumski związany jest biskupstwem Wrocławskim. 

Ciekawostki

Nazwa Ostrów wywodzi się od staropolskiego słowa określającego wyspę, czyli ostrowy.

W XIX w. w trakcie likwidacji fortyfikacji miejskich postanowiono zasypać północną odnogę Odrą, łącząc wyspę Ostrów Tumski z lądem. Pozostałością po tej odnoce jest starorzecze widoczne w Ogrodzie Botanicznym.

Forma ochrony prawnej

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Zespół urbanistyczny Ostrowia Tumskiego i wysp: Piaskowej, Bielarskiej, Słodowej we Wrocławiu, nr rej.: 213 z 1967-05-12
• Zespół urbanistyczny Ostrowia Tumskiego i wysp: Piaskowej, Bielarskiej, Słodowej we Wrocławiu, nr rej.: 195 z 1962-02-15