Śnieżne Kotły

Polodowcowe kotły objęte ochroną ścisłego rezerwatu oraz Karkonoskiego Parku Narodowego. Przy dogodnych warunkach atmosferycznych z Śnieżnych Kotłów widać: Góry Izerskie, Góry Kaczawskie, Rudawy Janowieckie oraz Kotlinę Jeleniogórską.

Opis

Śnieżne Kotły znajdują się w zachodniej części Karkonoszy, na ch głównym grzbiecie. Położone są po polskiej stronie gór, między Łabskim Szczytem a Wielkim Szyszakiem. 

W skład Śnieżnych Kotłów wchodzą dwa kotły polodowcowe: 

  • Mały Śnieżny Kocioł - o głębokości ok. 300 metrów, ściany dochodzą do 100 metrów wysokości. Dno kotła znajduje się na wysokości 1175 m n.p.m.
  • Wielki Śnieżny Kocioł - o głębokości ok. 250 metrów, ściany dochodzą do 150 metrów wysokości. Dno kotła znajduje się na wysokości 1245 m n.p.m.
Powstanie Śwnieżnych Kotłów wiąże się z okresem zlodowacenia bałtyckiego w plejstocenie, kiedy to w Karkonoszach z powodu zimnego klimatu tworzyły się czapy lodowcowe. Ich działalność wydrążyła kotły, tworząc przy wylocie także moreny. 
Śnieżne Kotły posiadają dogodne warunki klimatyczne, dzięki czemu występuje tu największa bioróżnorodność w Karkonoszach. Oba kotły objęte są ochroną rezerwatową i znajdują się w obrębie parku narodowego. 

Do Śnieżnych Kotłów łatwo się dostać szlakami turystycznymi. U szczycie obu kotłów wiedzie czerwony główny szlak sudecki, przy którym stworzono także liczne platformy widokowe. U podnóża kotłów przebiega zielony szlak turystyczny, który w okręsie lęgowym ptaków jest zamykany. 
W 1837 r. nad Śnieżnymi Kotłami powstało pierwsze schornisko turystyczne w Karkonoszach, które w 1961 r. zostało przekształcone w stacje przekaźnikową.