Grodzisko na Sokolicy
Opis
Sokolica znajduje się w środkowej części Doliny Będkowskiej. Jej wysokość dochodzi do 70 m.
Na szczycie Sokolicy odkryto resztki dużego, grodziska rycerskiego funkcjonującego od VIII do XII w. Z tego też względu skała nazywana bywa Grodziskiem.
Grodzisko z trzech stron chronione było kilkudziesięciometrową przepaścią. Dostęp był jedynie od strony wschodniej. Jednak taki wjazd strzeżony był głęboką fosą i wysokimi na kilka metrów potrójnymi wałami ziemnymi, których fragmenty zachowały się do chwili obecnej.
Całość założenia tworzy trójkąt o najdłuższym boku wschodnim liczącym ok. 100 m.
Grodzisko było prawdopodobnie użytkowane w czasach plemiennych już od VIII w. i mogło być, zdaniem archeologów, najciekawszym i najlepiej umocnionym grodziskiem w dawnym państwie Wiślan.
Grodzisko na Sokolicy badał m.in. w 1909 roku archeolog Leon Kozłowski, późniejszy premier Polski, wraz z J. Czarnowskim. W rejonie grodziska znaleziono ułamki ceramiki, wyroby z krzemienia i z żelaza oraz kości ówczesnych zwierząt domowych.
W pobliżu, na skale Dębnik, istnieją ślady po drugim, mniejszym grodzisku.
Data lub czas powstania
VIII w.
Grodzisko funkcjonowało już w czasach plemiennych i w czasach kształtowania się państwowości Polski i stanowiło jedno z kunsztowniej umocnionych grodów Państwa Wiślan.Materiał budowlany
Grodzisko wzniesione było na naturalnie obronnych formacjach skalnych, dodatkowo system obronny wzmocniony był wałami ziemnymi.Położenie obiektu
Na Sokolicę wejść można z Będkowic ścieżką koło cmentarza na wzgórzu.
Dostępność
Wejście na szczyt Sokolicy jest wolne od opłat.