Renesansowy dwór w Nawojowie Łużyckim

Dwór powstał w latach 1570–1571. Zaprojektował go, jak również nadzorował prace budowlane sam właściciel Nawojowa Łużyckiego Krzysztof von Tschirnhaus. Podczas II wojny światowej częściowo zniszczony, w latach 60. kaplicę przebudowano na kościół.

Opis

Ruiny zwane są perłą renesansowej architektury XVI w. ze względu na zachowane krużganki i zdobienia ścian.

Data lub czas powstania

ok. 1571 r. (XVI w.)

Materiał budowlany

Obiekt murowany – cegła, kamień.

Historia

Christoph von Tschirnhaus po studiach we Włoszech postanowił wrócić do Nawaowa i wybudować dwór. Zafascynowany architekturą i trendom Włoskim, w latach 1570-1571 zaprojektował i wybudował dwór w stylu renesansowym. Po pożarze w XVII w. dwór został powiększony o drugie skrzydło w XVIII w. 
Po II wojnie światowej kaplicę dworską postanowiono rozbudować. Część skrzydła dworu przebudowano i na kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej, zmieniając przy tym całkowiecie wnętrza. 
Z dawnego dworu zachowało się jedno skrzydło i krużganek, który stanowi perłę architektury renesansowej w Polsce. 

Forma ochrony prawnej

Obiekt wpisany do rejestru zabytków jako:

• dwór, nr rej.: 561/266 z 27.04.1951.

Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:

• Dwór, obecnie kościół w Nawojowie Łużyckim, nr rej.: 266 z 1951-04-27

Położenie obiektu

Położone tuż przy głównej drodze, po lewej stronie jadąc od Radogoszcza, około 100 m na północ od stawów.

Dostępność

Pozostałości dworu znajdują się na terenie kościoła, nie są jednak zabezpieczone. Ruiny można oglądać z zewnątrz bez przeszkód.