Muzeum Okręgowe w Sieradzu

Wycieczka - Planer

Punkty
Właściwości
Uczestnicy

Właściciel:

Nazwa:

Data rozpoczęcia:
Data zakończenia:

Aktywności:

Opis:

Cechy:

Dodaj nowego uczestnika

Liczba elementów:

Długość trasy:

Muzeum Okręgowe w Sieradzu

Muzeum Okręgowe w Sieradzu mieści się w najstarszej zachowanej przy Rynku kamienicy zwanej pojagiellońską. Muzeum w tym miejscu funkcjonuje od 1937 r.

Opis

Budynek mieści się w północno-wschodnim narożniku sieradzkiego Rynku. Jeszcze do niedawna uważano, że połowę tej murowanej kamienicy wykupił w 1450 r. prokurator ziemi sieradzkiej Kazimierz Rogaczewski dla Kazimierza Jagiellończyka – stąd budynek nosi zwyczajową nazwę „kamienica pojagiellońska” lub „dom pojagielloński”. W rzeczywistości jednak dom króla znajdował się poza pierścieniem sieradzkich murów miejskich i dziś już nie istnieje. Natomiast kamienica, gdzie dziś mieści się muzeum powstała w XVI w., a 200 lat później została przebudowana.

Zbudowana na planie prostokąta, dwukondygnacyjna kamienica nakryta jest dachem naczółkowym z lukarnami. W sieni i kilku komnatach zachowały się sklepienia krzyżowe. Niegdyś dom był połączony podziemnym przejściem z klasztorem Dominikanów.

Dziś w budynku mieści się Muzeum Okręgowe, które powstało w 1937 r. Głównymi dostawcami eksponatów byli Kazimierz Walewski z Tubądzina, starosta sieradzki Kazimierz Łazarski, ks. Walery Pogorzelski, a także mieszkańcy Sieradza. Podczas okupacji niemieckiej Rudolf Weinert ocalił muzealne zbiory przed zniszczeniem magazynując je w klasztorze podominikańskim. Budynek przy ul. Dominikańskiej jest siedzibą muzeum od 1947 r. W 1993 r. muzeum powiększono o dwie kamienice znajdujące się na wschodniej pierzei Rynku Głównego (numery 1 i 2).

Data lub czas powstania

XVI w.

Budynek powstał w XVI w., przebudowany w XVIII w.

Materiał budowlany

Budynek murowany.

Rodzaj zbiorów, ekspozycji

Stała ekspozycja muzeum dotyczy historii regionu sieradzkiego. Ekspozycja obejmuje działy: archeologii, historyczny, etnograficzny i historii sztuki. W muzeum obejrzeć można przedmioty związane z obyczajami i obrzędami ludowymi regionu sieradzkiego oraz portrety sarmackie z XVII i XVIII w. Bardzo bogata kolekcja zawiera między innymi wczesnośredniowieczne garnki ze znakami garncarskimi oraz srebrny kufel wybijany monetami z około 1700 r., znaleziony w stawie w Rossoszycy. Najciekawszymi eksponatami są obrazy z kolekcji barona Greave, które przedstawiają mieszkańców regionu sieradzkiego w strojach ludowych.