Dawna cerkiew, obecnie Wieluński Dom Kultury
Opis
Murowany budynek Wieluńskiego Domu Kultury zbudowany jest na planie krzyża greckiego. Prace adaptacyjne, które przekształciły jego funkcję z cerkwi na obiekt użyteczności publicznej, doprowadziły do usunięcia kopuł wieńczących nawę główną, kaplice boczne i kruchtę.
Data lub czas powstania
1902 r. (XX w.)
Początek XX wieku w związku z rosnącą grupą wiernych wyznania prawosławnego.Materiał budowlany
Budynek murowany z cegły. Otynkowany.Historia
Cerkiew pw. Przenajświętszej Bogarodzicy Maryi w Wieluniu powstała na początku XX w. Przyczyną wzniesienia świątyni była rosnąca grupa wyznawców prawosławia, których dawna cerkiew pw. św. Włodzimierza z poł. XIX w. nie mogła już pomieścić. Wybuch I wojny światowej i działania wojsk niemieckich doprowadziły do drastycznego ograniczenia liczby wyznawców obrządku wschodniego. Co prawda w cerkwi nadal odprawiano nabożeństwa, lecz dawna jej świetność przeminęła na zawsze. Po odzyskaniu niepodległości w latach 20. XX w. świątynia nadal gromadziła nielicznych wiernych. Ostatecznie w roku 1934 decyzją Sejmiku Wieluńskiego odkupiono budynek od wspólnoty prawosławnej, a rok później przekształcono go w Muzeum Ziemi Wieluńskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Społeczność prawosławna otrzymała do celów sakralnych pobliską kamienicę. Historia Muzeum zakończła się wraz z wybuchem II wojny światowej. Po jej zakończeniu obiekt został przejęty przez Wieluński Dom Kultury.
Położenie obiektu
Obiekt zlokalizowany jest w parku miejskim na rogu ulic Marszałka Piłsudskiego i Krakowskie Przedmieście, przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 43 i wojewódzkiej nr 486.
Dostępność
Całoroczna, w godzinach pracy domu kultury.