Kompleks pałacowo-parkowy w Koszęcinie – stacja 01 – Hol główny

Opis karty został stworzony na potrzeby audioprzewodnika, który oprowadza po kompleksie pałacowo-parkowym w Koszęcinie.

Opis

Witamy serdecznie w jednym z największych założeń pałacowo-parkowych na Śląsku. Pałac w Koszęcinie zadziwia swoją historią, zachwyca bogactwem wrażeń, jakich dostarcza oraz urzeka rozległym parkiem. Od 1953 r. swoją siedzibę ma tutaj Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”.

Zaproponowana w audioprzewodniku trasa liczy 23 stacji, na których można poznać historię samego pałacu, jak i historię Zespołu „Śląsk”, zobaczyć pałacowe sale oraz Izbę Tradycji, w której zgromadzono liczne pamiątki związane z działalnością zespołu. Każdy komunikat głosowy należy odtworzyć w odpowiednim miejscu oznaczonym na mapie, którą można pobrać ze strony internetowej, dostępnej także na wypożyczonych urządzeniach. Każdy komunikat głosowy uzupełnia dołączona do niego galeria zdjęć przedstawiających cenne eksponaty.

Pierwsza stacja znajduje się w holu głównym najmłodszego i najbardziej reprezentacyjnego skrzydła pałacu.

Pierwszy gród w Koszęcinie powstał już w XIII w. Po pożarze w 1609 r. nowy właściciel posiadłości, Andrzej Kochcicki, rozpoczął budowę murowanego zamku. Kolejni właściciele, w tym rodzina cesarska, rozbudowali zamek, by nadać mu kształt litery U. Od wiosny 1805 r. do stycznia 1945 r. posiadłość była własnością książęcego rodu Hohenlohe-Ingelfingen. Oni to w I poł. XIX w. przebudowali pałac na rezydencję oraz nadali całości charakter klasycystyczny. W XIX w. powstał także rozległy park ze stawem otaczający założenie pałacowe. W wyniku II wojny światowej i późniejszego pożaru wnętrza pałacu uległy zniszczeniu, dlatego do dziś zachował się tylko fragment oryginalnego wyposażenia. W latach 50. XX w. Stanisław Hadyna wraz z Elwirą Kamińską założył Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”, którego celem było i jest do dziś krzewienie kultury polskiej. W 1953 r. siedzibą zespołu został cały koszęciński kompleks pałacowo-parkowy. Dzięki staraniom Dyrekcji Zespołu dawna rezydencja Hohenlohe-Ingelfingenów odzyskała blask sprzed lat. Rewitalizację zespołu pałacowo-parkowego prowadzono w ramach projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, realizowanego w latach: 2005–2008 i 2010–2013. Dzięki niej zachowano od zniszczenia jeden z piękniejszych obiektów regionu.

W holu głównym, w którym obecnie się znajdujemy, warto zwrócić uwagę na oryginalną posadzkę, a zwłaszcza na mozaiki przedstawiające herb rodziny Hohenlohe, czyli dwa czarne lamparty [fot. 03.01.001]. W trakcie renowacji pałacu zostały stworzone nowe freski, które nawiązują do tradycji epoki klasycyzmu. Proszę zwrócić uwagę na ścianę naprzeciwko wejścia, gdzie po prawej stronie znajduje się fresk przedstawiający Melpomenę [fot. 03.01.002], Muzę patronującą tragedii oraz po lewej stronie fresk z postacią Terpsychory [fot. 03.01.003], Muzy tańca i pieśni chóralnej. Motywy antyczne odnajdą państwo również na freskach pokrywających sufit [fot. 03.01.005—03.01.007]. Żyrandol, który z pewnością przykuł państwa uwagę pochodzi z II poł. XX w. [fot. 03.01.004]..

Gdy nacieszą państwo oczy dekoracjami holu głównego, prosimy udać się do kolejnego punktu na trasie audioprzewodnika. Korytarzem za holem głównym należy kierować się w prawo i drewnianymi schodami wejść na pierwsze piętro.