Kompleks pałacowo-parkowy w Koszęcinie – stacja 06 – Sala Kominkowa

Opis karty został stworzony na potrzeby audioprzewodnika, który oprowadza po kompleksie pałacowo-parkowym w Koszęcinie.

Opis

Sala Kominkowa nosi imię Zdzisława Pyzika [fot. 03.06.001], poety i autora piosenek, wieloletniego prezesa katowickiego oddziału Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Dla Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” napisał teksty m.in. przebojowych piosenek: „Starzyk”, „Od Siewierza jechał wóz”, „Karliku, Karliku” . Współpracował także z wieloma polskimi teatrami dramatycznymi i lalkowymi.

Sala Kominkowa pełniła funkcję wypoczynkową dla pana domu, o czym może świadczyć poważniejszy wystrój, zwłaszcza boazeria z ciemnego drewna [fot. 03.06.005]. Czas relaksu pana domu upływał również na spokojnych rozmowach z gośćmi. Obecnie sala pełni funkcje reprezentacyjne, może być także aranżowana na jadalnię.  

Sala Kominkowa swą nazwę zawdzięcza oczywiście kominkowi, w jego stronę warto więc w pierwszej kolejności skierować swój wzrok. Jest to najcenniejszy eksponat tej sali [fot. 03.06.002]. Ten oryginalny kamienny kominek pochodzi z XIX w. Zbudowano go z piaskowca, z którego rzeźbiarze wydobyli przykuwające uwagę ornamenty. Masywny okap podtrzymują dwa wyrzeźbione lwy, zaś na samym kominku znajdują się motywy roślinne i aniołki. Jeżeli zajrzą państwo do wnętrza paleniska, ukaże się państwa oczom żeliwna płyta [fot. 03.06.004], na której wytłoczone są sceny mitologiczne. Na szczycie kominka znajduje się zabytkowe lustro w drewnianej oprawie [fot. 03.06.003]. Zwierciadło to ma ponad dwieście lat i przeniesione zostało ze starszych pomieszczeń. Tym, którzy zajrzą w lustro naprawdę głęboko, przy odrobinie szczęścia, ukaże się Biała Dama. Pogłoski mówią, że wieczorami zjawa ta wychodzi z lustra i wędruje w nocy po korytarzach pałacu. Część salonu z kominkiem od reszty pomieszczenia oddzielona jest dwoma drewnianymi kolumnami w stylu korynckim [fot. 03.06.006]. Ciemne drewno i złote zdobienia dodają pomieszczeniu elegancji. Warto zwrócić uwagę także na drewniane drzwi z ozdobnie rzeźbionymi framugami [fot. 03.06.007] oraz na znajdujące się na ścianach płócienne tapety [fot. 03.06.008], których wzór przypomina te z połowy XIX wieku. Nad wnętrzem góruje ozdobny, pozłacany żyrandol [fot. 03.06.009], a wraz z nim sufit zdobią freski wykonane współcześnie przez studentów Instytutu Plastyki Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Ich twórcom przyświecała idea [fot. 03.06.010] nawiązania do XIX-wiecznych polichromii autorstwa Karla Schinkla.

Gdy nasycą się państwo wysmakowaną elegancją sali kominkowej, zapraszamy na zewnątrz pałacu. Będą tam państwo mogli przyjrzeć się jego elewacji oraz dawnym zabudowaniom gospodarczym. Trasę dookoła pałacu zaczniemy od dziedzińca, do którego droga prowadzi przez Hol Główny – miejsce, w którym zaczynaliśmy spacer. Następnie należy obejść skrzydło zachodnie z lewej strony.