Kompleks pałacowo-parkowy w Koszęcinie – stacja 12 – Izba Tradycji – Instrumenty muzyczne

Opis karty został stworzony na potrzeby audioprzewodnika, który oprowadza po kompleksie pałacowo-parkowym w Koszęcinie.

Opis

W tej części Izby Pamięci zaprezentowano kolekcję unikatowych instrumentów muzycznych. W jednej z gablot widnieją osobliwe instrumenty wykonane ze szkła. Wykorzystaniem tego materiału przy budowie m.in. widocznej w gablocie trąbki [fot. 03.12.002] interesował się prof. Adolf Dygacz. Temu zagadnieniu poświęcił jedną ze swoich publikacji wydaną w Sztokholmie w latach 70. XX w. [fot. 03.12.009]. Oprócz wspomnianej trąbki w gablocie można zobaczyć szereg innych instrumentów zrobionych ze szkła [fot. 03.12.003–03.12.007] np. rogi, gwizdki, fujarki. Interesującym eksponatem jest także stempel z pięciolinią [fot. 03.12.008]. Spośród innych instrumentów wyróżniają się także cymbały [fot. 03.12.010–03.12.011] i mandolina [fot. 03.12.012], a także kolekcja kołatek i terkotek [fot. 03.12.013–03.12.016]. Warto przyjrzeć się instrumentom ludowym takim jak diabelskie skrzypce [fot. 03.12.001; 03.12.018], mandolinę [fot. 03.12.017] i dwie bałałajki. [fot. 03.12.019–03.12.020]. Coraz rzadziej można spotkać te przedmioty, więc tym bardziej są istotną częścią historii regionu. Instrumenty dęte, odmienne od tych znanych z orkiestr symfonicznych, reprezentują: piszczałki wielootworowe [fot. 03.12.021–03.12.022], niektóre wykonane z trzciny lub jednego kawałka drewna, fujary bezotworowe [fot. 03.12.023; 03.12.032] i kolekcja okaryn wykonanych z wypalanej gliny [fot. 03.12.025–03.12.031]. Pod względem rozmiaru pierwsze miejsce zajmują tu dwa rogi pasterskie [fot. 03.12.024]. Wystarczy, by państwo rozejrzeli się po sali i  państwa wzrok przykują kolejne muzyczne okazy, a wśród nich zabytkowa walizeczka, pełniąca rolę etui dla znajdującego się wewnątrz rozłożonego klarnetu [fot. 03.12.034] oraz oryginalny akordeon firmy Meister [fot. 03.12.039]. Ze względu na ich wielkość nie przeoczą państwo dwóch trombit, zwanych przez polskich górali fajerami, i dwóch kolejnych rogów pasterskich [fot. 03.12.035–03.12.038]. Ich wygląd pozwala wyobrazić sobie ich donośne, głębokie brzmienie niosące się po halach. Wygrywane na nich melodie nie tylko cieszyły ucho, ale pełniły też funkcje informacyjne.

Zapraszamy państwa teraz do kolejnej stacji, w której poznają państwo stroje ludowe.