Kompleks pałacowo-parkowy w Koszęcinie – stacja 07 – Dziedziniec

Opis karty został stworzony na potrzeby audioprzewodnika, który oprowadza po kompleksie pałacowo-parkowym w Koszęcinie.

Opis

Z dziedzińca roztacza się widok na wszystkie elementy kompleksu pałacowego. Po prawej stronie znajduje się dwukondygnacyjne skrzydło wschodnie z wieżą usytuowaną w narożniku. Jest to najstarsza część pałacu, wybudowana jeszcze w XVII w. Przy wieży postawiono kaplicę pałacową, której poświęcono odrębną – 9. – część spaceru. Do skrzydła wschodniego przylega mały, parterowy budyneczek portierni z płaskim dachem. Po lewej stronie widać skrzydło zachodnie, które do wcześniej powstałych zabudowań dołączono w XVIII w., tworząc spójną bryłę na rzucie litery U. W XIX w. rozbudowano pałac: skrzydło zachodnie wydłużono, a elewacja zyskała późnoklasycystyczny wygląd, na który teraz państwo spoglądają [fot. 03.07.01]. Parter ozdobiony jest tzw. boniowaniem, czyli dekoracją ścienną sprawiającą wrażenie budowli zbudowanej z ciosów kamiennych lub płyt. Podwyższenia drugiej kondygnacji upiększają charakterystyczne dla klasycyzmu pilastry. Nawet gzymsy pełnią funkcję estetyczną. 

Na dziedzińcu również odnajdą państwo ślady długoletniej historii Zespołu Śląsk. Znajduje się tu ławeczka profesora Stanisława Hadyny [fot. 03.07.002]. Pomnik zaprojektował znany krakowski rzeźbiarz Marek Maślaniec. Uwiecznił on Profesora siedzącego na ogrodowej ławeczce, z fajką w ręku i leżącymi obok nutami jednej z najsłynniejszych jego kompozycji – „Helokania”.

Dziedziniec nie tylko odsyła do historii Zespołu, ale wciąż tętni życiem. Organizowane są tu różnego rodzaju imprezy kulturalne, w tym coroczne „Święto Śląska”, na którym oczywiście swój dorobek artystyczny prezentują artyści Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.

Następnym punktem spaceru jest Pawilon im. Elwiry Kamińskiej. Aby się do niego dostać, należy przejść przez bramę gospodarczą, znajdującą się na szczycie skrzydła wschodniego [fot. 03.07.003]. Przechodząc przez nią, warto zwrócić uwagę na jej formę – przypomina bowiem altanę z tarasem.