Cmentarzyska, groby pojedyncze o znaczeniu archeologicznym, kurhany na Ziemi Wieluńskiej

Opis

Podążając szlakami turystycznymi za miejscami wykopalisk zetkniemy się z krajobrazami oraz przyrodą, która w pełni zasługuje na uwagę.

Wykopaliska archeologiczne oraz wydobywane tam skarby inspirują i rozbudzają wyobraźnię wszystkich aktywnych turystów, posiadających duch odkrywców.

Cmentarzysko w Siemiechowie

W latach 1974-1993 Muzeum Miasta Pabianic prowadziło badania na stanowisku 2 w Siemiechowie, położonym na wschodniej krawędzi pradoliny Warty. Początkowo prace koncentrowały się na osadzie kultury przeworskiej z okresu późnorzymskiego, a od 1980 r. objęto nimi także położone tuż obok cmentarzysko tejże kultury z okresów późnolateńskiego i wczesnorzymskiego. Obiekty z cmentarzyska i osady niejednokrotnie stykają się ze sobą, ale - jak do tej pory - brak między nimi powiązania czasowego.

W wyniku badań osady odkryto 32 obiekty mieszkalne, 68 luźnych palenisk, dwukomorowy piec garncarski oraz 5 pieców wapienniczych. Z cmentarzyska pochodzą 32 groby datowane na okres późnolateński i 30 na okres wczesnorzymski.

Kurhany w Lesisku

Badacze nie są zgodni co do czasu powstania kurhanów. Wskazują iż miało to miejsce między I a III w. n.e. Cztery kurhany o charakterystycznych stożkowatym kształcie, o  wysokości sięgającej kilku metrów, budowa typowa dla obiektów tego typu. W tak usypanych kopcach pod  kamieniami znajdowała się warstwa ciałopalenia z wyposażeniem, pod warstwą ciałopalenia znajdował się grób ciałopalny.

Kurhany w Przywozie

Badacze szacują okres powstania obiektów na koniec II w. n.e. Pochowano w nich najprawdopodobniej miejscowych wodzów plemiennych. Stanowią one potwierdzenie naukowej tezy głoszącej istnienie nad górną Wartą już w II w. n.e. plemiennego państewka, rządzonego przez miejscową dynastię, dysponującą potężną władzą i cieszącą się dużym autorytetem.