logo
Podążając szlakami turystycznymi za miejscami wykopalisk zetkniemy się z krajobrazami oraz przyrodą, która w pełni zasługuje na uwagę.
Wykopaliska archeologiczne oraz wydobywane tam skarby inspirują i rozbudzają wyobraźnię wszystkich aktywnych turystów, posiadających duch odkrywców.
Obiekt znajduje się około 800 m od centrum wsi Konopnica w kierunku południowo-zachodnim. Położony na wysokiej, porośniętej lasem skarpie nad rzeką Wartą, na jej prawym brzegu, między Konopnicą a Strobinem. Do Grodziska nie prowadzą żadne drogowskazy, należy skręcić w kierunku Warty tuż obok drewnianej chaty krytej gontem, obiekt praktycznie niewidoczny z drogi.
Urozmaicona rzeźba terenu grodziska w Konopnicy oraz ciekawy widok na przepływającą w dole urwiska Wartę
Na terenie dawnych (współcześnie już zmeliorowanych) mokradeł, na niewielkim wzniesieniu usytuowane są pozostałości obronnego grodziska typu nizinnego. Mimo zniszczenia umocnień, miejsce to jest nadal znane w okolicy i oznaczane na mapach jako „ grodzisko". Położone pomiędzy miejscowościami Kurów, Brzoza i Kopydłów. Grodzisko usytuowane jest w odległości około 1,5 km w kierunku północno-zachodnim od Kurowa, w pobliżu rzeki Pysznej i kanału dochodzącego do rzeki Gać. Obecnie teren grodziska służy jako pastwisko oraz częściowo pola uprawne.
Grodzisko w Kurowie
Gród widoradzki wymieniano w opracowaniach już w XIX w., a w roku 1948 ujawniono go ponownie podczas badań powierzchniowych.
Pierwsza wzmianka źródłowa dotycząca tego obiektu pochodzi z 1561 r. i informuje o przekopie z grodziska do stawu, w celu przeprowadzenia wody. Obecność stawu niedaleko grodziska (Zamczyska) potwierdza mapa dóbr Rudy z 1877 r. Z I poł. XIX wieku znane są wzmianki o diable widoradzkim zamieszkałym w błotach, natomiast z 1854 r. pochodzi pierwsza informacja o wałach pod Rudą zwanych Zamczyskiem, w których zgodnie z legendą miał siedlisko diabeł widoradzki. „Tygodnik Wieluński” z 1921 r. podaje dokładny opis trzech półkolistych wałów oraz rozdzielających je fos z wodą.
Niektóre zagadnienia, jak geneza i funkcja tego grodu w ramach lokalnego osadnictwa związanego z kasztelanią rudzką, czy też łączenie jego zniszczenia z konkretnym wydarzeniem historycznym, wymagają dalszych badań uzupełniających, a także dodatkowych analiz specjalistycznych. Zatem grodzisko w Widoradzu, które istniało w II poł. XIII i I poł. XIV w., pozostaje wciąż obiektem o mało jasnej przeszłości.