Facebook
Konkurs fotograficzny

Szlak Wielkich Jezior Mazurskich

Zapraszamy do udziału w konkursie fotograficznym. Prześlij nam ciekawe zdjęcia atrakcyjnych miejsc w Polsce i wygrywaj cenne nagrody!


więcej...

Konkurs filmowy

Obejrzyj inspiracje do brania udziału w wydarzeniach atrakcyjnych dla turystów aktywnych. Przekaż swój film w innym ciekawym temacie. Każdy film będzie zgłoszony do konkursu. Autor filmu najlepszego w danym roku wygra tablet.

więcej...

Pobierz bezpłatnie
Ankieta

Babiogórski Park Narodowy

W obrębie Babiogórskiego Parku Narodowego ochronie podlega szczyt Babiej Góry zwany także Diablakiem (1725 m n.p.m.) od wysokości 700 m n.p.m. do szczytu. Należy on do Światowych Rezerwatów Biosfery UNESCO.

Powierzchnia: 3 330 ha

Opis

Babiogórski Park Narodowy obejmuje obszar 3392 ha zlokalizowany wokół najwyższego szczytu Beskidów Zachodnich – Babiej Góry zwanej też Diablakiem. Założony został w 1954 r., zaś trzynaście lat później wpisano go na listę Światowych Rezerwatów Biosfery tworzoną przez UNESCO, a ostatnio włączono do sieci Natura 2000. Symbolem parku jest okrzyn jeleni.

Chociaż Babia Góra liczy sobie jedynie 1725 m n.p.m. można tutaj dostrzec charakterystyczny dla terenów wysokogórskich układ pięter klimatycznych, obniżony w stosunku do nich o 100-200 m. Wraz z wysokością znacznie spada temperatura, a klimat staje się ostrzejszy. W wyższych partiach gór śnieg pojawia się już w październiku i utrzymuje się do końca maja. Turyści wybierający się na wycieczkę po parku powinni mieć na uwadze srogi klimat i częste załamania się pogody na tym obszarze. Klimat tych terenów charakteryzują też silne wiatry, między innymi częste halne.

Piętrom klimatycznym odpowiadają kolejne piętra roślinności. W dwóch najniższych partiach, zwanych reglem górnym i dolnym, dominują lasy jodłowe i jodłowo-świerkowe, przechodzące stopniowo w bory świerkowe z dodatkiem jaworzyny karpackiej. Na wysokości powyżej 1360 m rosną połacie kosodrzewiny i ziołorośla, zaś w najwyższych częściach gór, od 1650 m, znajduje się strefa muraw alpejskich, gdzie można spotkać piękne kwiaty, sasanki, zawilca i rogownicy alpejskiej. Ta ostatnia, wraz z symbolem parku okrzynem jelenim nie występują nigdzie poza Babiogórskim Parkiem Narodowym. W sumie na terenie parku rośnie ok. 650 gatunków roślin naczyniowych oraz 280 gatunków mszaków. Większość z nich zaliczana jest do typowych roślin górskich lub niżowo-górskich.

Na terenie parku spotkać można około 3700 gatunków różnych zwierząt, wśród których dość liczną grupę (127 gatunków) stanowią ptaki, takie jak siwarnik, płochacz halny, cietrzew, głuszec czy jarząbek. Także wśród ssaków można spotkać wiele ciekawych okazów. W babiogórskich lasach żyją między innymi rysie, dziki czy jelenie, a od jakiegoś czasu pojawiają się tam też wilki i niedźwiedzie. Atrakcję parku stanowią także niewielkie gryzonie, np. żołędnica lub koszatka, które objęte są ochroną.

Babiogórski park narodowy nadaje się doskonale do pieszych wędrówek. Znajduje się tam 5 szlaków turystycznych o długości ponad 50 km, które pozwalają przejść wiele ciekawych tras. Park nadaje się też do odwiedzenia zimą – wyznaczono tu 4 km tras narciarskich. Na terenie parku znajduje także schronisko na Markowych Szczawinach, które pozwala odpocząć podczas wędrówek lub przenocować. Przy wejściu na teren parku obowiązuje opłata.