Facebook
Konkurs fotograficzny

Szlak Wielkich Jezior Mazurskich

Zapraszamy do udziału w konkursie fotograficznym. Prześlij nam ciekawe zdjęcia atrakcyjnych miejsc w Polsce i wygrywaj cenne nagrody!


więcej...

Konkurs filmowy

Obejrzyj inspiracje do brania udziału w wydarzeniach atrakcyjnych dla turystów aktywnych. Przekaż swój film w innym ciekawym temacie. Każdy film będzie zgłoszony do konkursu. Autor filmu najlepszego w danym roku wygra tablet.

więcej...

Pobierz bezpłatnie
Ankieta

Biebrzański Park Narodowy

Biebrzański Park Narodowy obejmuje najciekawszy fragment Kotliny Biebrzańskiej z kompleksem torfowisk (najlepiej zachowanych w Europie). Ma on największą powierzchnię gdyż obejmuje 59 tys. ha.

Powierzchnia: 63 937 ha

Opis

Biebrzański Park Narodowy rozciąga się na obszarze 59 tys. ha i jest największym parkiem narodowym w Polsce. Utworzony został w 1993 r., jednak tereny te były objęte różnymi formami ochrony już od lat 20. XX w. Swoim zasięgiem obejmuje on fragment Kotliny Biebrzańskiej, chroniąc m.in. największe w Europie torfowiska. Kotlina Biebrzańska ma długość ponad 100 km i dzieli się na trzy baseny: północny, który charakteryzuje się wzgórzami morenowymi i szerokością doliny jedynie 1–3 km, środkowy – tworzą go głównie piaszczyste wydmy i przesuszone torfowiska oraz południowy, gdzie dolina osiąga szerokość do 15 km, torfowiska spoczywają na piaskach, iłach i żwirach, a rzeka płynie wieloma zakolami.

Na terenie parku znajduje się obszar ochrony ścisłej „Czerwone Bagno” powołany w 1921 r. i obejmujący najbardziej pierwotne tereny bagienne. W odróżnieniu od mokradeł nadrzecznych, w tej części parku występuje tzw. torfowisko wysokie porośnięte niskimi drzewami, które dają schronienie dla wielu gatunków zwierząt. Chociaż teren ten nie jest bezpośrednio udostępniany turystom, można obejrzeć z zbudowanej kilometrowej kładki, która częściowo wchodzi w obszar torfowiska i kończy się platformą widokową. Miejsce to jest ważne nie tylko ze względów przyrodniczych, ale także historycznych. Tereny te stanowiły schronienie dla partyzantów podczas II wojny światowej i były miejscem jednej z największych bitew partyzanckich w 1944 r.

Tereny Biebrzańskiego PN są bogate w florę. Występuje tu ponad 900 różnych gatunków roślin naczyniowych, z czego 90 objętych jest ochroną całkowitą. Są to np. skrzyp pstry, widłak wroniec, rosiczka długolistna, płesznik zwyczajny. Wyjątkowo interesujące i cenne są także znajdujące się w parku zbiorowiska mchów. Tereny leśne zdominowane są przez olszyny, brzozy i wierzby.

Znajdujący się nad Biebrzą rezerwat Czerwone Bagno stanowi dom dla największych w Polsce skupisk łosi liczące około 400 sztuk. W rzece i okolicznych lasach można spotkać bobry, jenoty, piżmaki, wydry, borsuki, lisy, gronostaje, sarny oraz jelenie. Rejony parku są także wyjątkową enklawą dla ptaków wodno-błotnych. Wśród 271 różnorodnych gatunków są między innymi mewy, rybitwy, łabędzie nieme czy kaczki i gęsi. Z innych ptaków możemy zobaczyć puchacza czy sowę błotną.

Biebrzański PN jest bardzo dobrze przystosowany dla odwiedzających. Dla lubiących aktywność turystów organizowane są spływy kajakowe oraz na tratwie po rzece. Osoby wolące piesze wędrówki znajdą tu ponad 150 km szlaków, rowerzyści zaś mogą skorzystać z 7 wyznaczonych tras rowerowych o całkowitej długości 60 km. Po wykupieniu licencji w dyrekcji parku istnieje możliwość łowienia ryb w Biebrzy. Występujące tu 36 gatunków ryb, m.in. szczupaki, sumy i węgorze, stanowi dużą atrakcję dla wędkarzy. Na terenie parku znajduje się dość rozbudowana baza noclegowa i gastronomiczna.