Facebook
Konkurs fotograficzny

Szlak Wielkich Jezior Mazurskich

Zapraszamy do udziału w konkursie fotograficznym. Prześlij nam ciekawe zdjęcia atrakcyjnych miejsc w Polsce i wygrywaj cenne nagrody!


więcej...

Konkurs filmowy

Obejrzyj inspiracje do brania udziału w wydarzeniach atrakcyjnych dla turystów aktywnych. Przekaż swój film w innym ciekawym temacie. Każdy film będzie zgłoszony do konkursu. Autor filmu najlepszego w danym roku wygra tablet.

więcej...

Pobierz bezpłatnie
Ankieta

Białowieski Park Narodowy

Historia Białowieskiego Parku Narodowego sięga 1921 r. Obejmuje on fragment pierwotnej Puszczy Białowieskiej w stanie prawie naturalnym. W 1979 r. wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Powierzchnia: 10 335 ha

Opis

Park Białowieski jest jednym z najstarszych parków w Polsce, powstał on w 1932 r. Park obejmuje część pierwotnej Puszczy Białowieskiej znajdującej się na pograniczu polsko-białoruskim.

W 1977 r. park uzyskał status Światowego Rezerwatu Biosfery, w dwa lata później cała puszcza została wpisana na listę UNESCO.

Choć teren puszczy jest prawie w całości nizinny, klimat w niej jest zbliżony do gór europejskich na wysokościach 1200–1400 m n.p.m. Śnieg leży tutaj aż 92 dni w roku, a ciepłe dni pojawiają się 5–14 dni później niż w zachodniej i centralnej Polsce. Średnie opady są dużo większe latem niż zimą. Niewielkie wydmy i piaszczyste pagórki znajdują się na wschód od Hajnówki.

W puszczy znajduje się 1100 gatunków roślin naczyniowych oraz kilkaset gatunków mszaków, lasy mieszane charakteryzują się wyjątkowymi gatunkami, które są rzadko spotykane gdzie indziej. Reliktami z epoki lodowcowej występującymi do dziś w puszczy są: brzoza niska i wierzba lapońska i borówkolistna. Często spotykane są dęby, graby, lipy, klony, jesiony i olsze, iglaste sosny i świerki,
a także krzewy – leszczyny, trzmielina, kruszyna, wierzby, porzeczka i jemioła. W puszczy spotkać można około 4000 gatunków grzybów, w tym 400 porostów. Drzewa w parku mają olbrzymie rozmiary, wynika to z bardzo żyznych gleb, są to przede wszystkim brunatne i płowe gleby. Ponad połowę polskiej puszczy zajmują grądy, resztę porastają mieszane bory sosnowo-świerkowo-dębowe oraz dębowo-świerkowe. Zresztą świerk pospolity i dąb szypułkowy, ma w okolicach parku granicę swojego występowania.

BPN to także olbrzymie bogactwo zwierzyny, która obejmuje 12 tys. gatunków, choć oczywiście ponad 10 tys. z nich to owady. Największym ssakiem europejskim, jednocześnie symbolem parku jest żubr. Innymi ssakami są lisy, borsuki, piżmaki, tchórze, norki amerykańskie, kuny leśne, łasice, dziki, jelenie i sarny. Ciekawym gatunkiem jest rzęsorek rzeczek – jeden z dwóch na kontynencie ssaków jadowitych. Powszechne są oczywiście gryzonie: ryjówki, nornice, wiewiórki. Wśród płazów występują: kumaki nizinne, ropuchy szare i zielone oraz traszki. Padalce, zaskrońce i żółwie błotne reprezentują gady. Wśród ryb najczęściej odnaleźć można karpie, okonie, karasie, piskorze i szczupaki. Każdy miłośnik ptaków dostrzeże wiele spośród 240 ich gatunków, z czego 179 rozmnaża się w parku. Spośród lęgnących się w parku wymienić można: czyże, szczygły, cietrzewie, sowy, puchacze, kuropatwy, krogulce
i dzięcioły. Z dalekiej północy na zimowanie przylatuje sowa śnieżna, z wyjątkowych wymienić można także dzięcioła trójpalczastego białogrzbietego oraz sóweczkę.

Wiele szlaków turystycznych rozpoczyna się w Białowieży, można się po nich przemieszczać na rowerze, pieszo, a także konno, saniami lub bryczką. Warto także udać się do siedziby Białowieskiego Parku Narodowego gdzie znajduje się Muzeum Przyrodniczo-Leśne.
W Białowieży można wynająć także przewodnika, który oprowadzi po parku i opowie o jego walorach.

Forma ochrony prawnej

Wpis obiektu na światową listę dziedzicta UNESCO: Puszcza Białowieska/Białowieżskaja Puszcza - o biekt transgraniczny polsko-białoruski
(Kryterium VII/ 1979, 1992).